Çocuklarımız...
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 00:21
Selam Arkadaşlar,
sssnake 2008-09-19 14:48:14
Bahadır bey önceden eşlerimiz diye bir konu açmıştı. Ben de dahil çoğu arkadaş eşlerimize nasıl pembe yalanlar söylediğimizi anlattık
. Benim merak ettiğim konu ise çocuklarımız. Hobimizin çocuklarımız üzerindeki etkileri. Allah hepimizinkini bağışlasın. analı babalı büyütsün inşallah.
. Benim merak ettiğim konu ise çocuklarımız. Hobimizin çocuklarımız üzerindeki etkileri. Allah hepimizinkini bağışlasın. analı babalı büyütsün inşallah.Benim oğlanla başlayalım:
Adı : Bartu
Yaş :3,5
Elinde olsa biliyorum ki evdeki 3 tankıda parçalayacak. Balıkları dehşet bir şekilde kıskanıyor. Tabiki değişik vukuatları var. Beni en savunmasız bıraktığı anı anlatmak istiyorum
.
.Bir gün 2 adet makrakanta aldım eve geldim elemanda kıskanıyorya balıkları bende hem biraz kııskanması geçsin hemde hayvan sevgisi asılayım diye makrakantaların sevimliliğinede güvenerek, bu balıkları sana aldım dedim. Ondan sonra sürekli akvaryuma bakıp, baba balıklarım şöyle yaptı böyle yaptı anlatmaya başladı bende sevindim tabi. Aradan bir kaç gün geçti bizim elemanı bir sabah 1 kutu yemi akvaryuma boca ederken yakaladım. Dur ne yapıyosun etme falan dedim kızarak ve o ölümcül cevap geldi : "Ben kendimin balıklarına yem atıyorum. Seninkilere değil", sustum, konuşamadım cevap veremedim. Bir kez daha üstün çocuk zekası karşısında yenilmiştim. Bana sadece fazla yemleri temizlemek kalmıştı. O günden sonra Bartu'ya bir daha neden böyle yapıyon diye sormadım. Ama bir yandan da sorumluluk almış demek ki yem attığına göre. Bu da hoşuma gitmedi değil.
. Ama bir yandan da sorumluluk almış demek ki yem attığına göre. Bu da hoşuma gitmedi değil.Bir de akvaryumlarım yüzünden bir gün hastalanmasından korkuyorum. Su, parazit vs.
Saygılar.
Bende bir bartucuk resmi ekleyim, işte bizim canavar
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 00:34
İlker bey;
Çocuğunuzla aranızda geçen anı çok hoşuma gitti.
Allah analı babalı büyütsün.Eminimki çocuğunuzda iyi bir hobici olacaktır.
Allah nasip ederse,iki ay sonra bende baba olacağım.
İlerleyen yıllarda bizim başımızdan neler geçecek merak ediyorum.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 00:38
Osman bey şimdiden hayırlı uğurlu olsun Allah analı babalı büyütsün. Çocuk çok farklı bir olay inanın insanın dünya görüşünü değiştiriyorlar. Benimde temennim tüm canlılara saygılı ve sevgili bir insan olarak büyümesi.
Teşekkürler.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 01:08
Oğlum Mert, 10 yaşında ilkokul 5. sınıf öğrencisi. Benim uzun yıllardan sonra hobiye geri dönmemin sebebi oğlumdur.
5 sene kadar önce oğlum bir kardeş istemeye başladı. Eşimle düşündük taşındık maddi imkanlarımızın ancak bir çocuk için iyi bir eğitim sağlamaya yeteceği düşüncesi ve Türkiye'nin geleceğine dair duyduğumuz kaygılar sonucu 2. bir çocuk sahibi olmanın pek te anlamlı olmadığına karar verdik. Bu arada Mert sürekli bastırmaya, ısrar etmeye devam etmekteydi. Bende eve bir hayvan alırsak hem hayvan sevgisi gelişir, hem de oyalanır, kardeş sevdasından vazgeçer diye düşündüm. Kedi-köpek zaten evde istemem, kuş düşündüm tüyü, sesi, tavşan, pisliği ayrıca birkaç ay sonra devşan olacak başa bela, derken aklıma en masum olarak akvaryum geldi. Beraber gittik 20lt. akvaryum ve içine 2 küçük japon ve 2 küçük pangasius aldık.Akvaryumu oğlumun odasına koyduk. Bir süre sonra farkettik ki gece oğlum uyuduktan sonra ikimizde onun odasına gidiyor ve balıkları seyrediyoruz. Akabinde akvaryum hacimleri büyümeye, türler çoğalmaya başladı ve bugüne geldik.
Eğer ödevi, sınavı yoksa dip çekimi ve yemleme işini beraber yapıyoruz. Kusturma esnasındaki en büyük yardımcım. Kısacası oğlumun sayesinde her ikimizin de zevk aldığı bir hobi sahibi olduk.
Saygılar.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 01:23
[QUOTE=özkoçak]
[/QUOTE]
Ekrem Bey tebrik ederim ileride çocuğum olunca sizin uyguladığınız yöntemi uygulacağım inşallah sizin kadar başarılı olabilirim.
Oğlum Mert, 10 yaşında ilkokul 5. sınıf öğrencisi. Benim uzun yıllardan sonra hobiye geri dönmemin sebebi oğlumdur.
5 sene kadar önce oğlum bir kardeş istemeye başladı. Eşimle düşündük taşındık maddi imkanlarımızın ancak bir çocuk için iyi bir eğitim sağlamaya yeteceği düşüncesi ve Türkiye'nin geleceğine dair duyduğumuz kaygılar sonucu 2. bir çocuk sahibi olmanın pek te anlamlı olmadığına karar verdik. Bu arada Mert sürekli bastırmaya, ısrar etmeye devam etmekteydi. Bende eve bir hayvan alırsak hem hayvan sevgisi gelişir, hem de oyalanır, kardeş sevdasından vazgeçer diye düşündüm. Kedi-köpek zaten evde istemem, kuş düşündüm tüyü, sesi, tavşan, pisliği ayrıca birkaç ay sonra devşan olacak başa bela, derken aklıma en masum olarak akvaryum geldi. Beraber gittik 20lt. akvaryum ve içine 2 küçük japon ve 2 küçük pangasius aldık.Akvaryumu oğlumun odasına koyduk. Bir süre sonra farkettik ki gece oğlum uyuduktan sonra ikimizde onun odasına gidiyor ve balıkları seyrediyoruz. Akabinde akvaryum hacimleri büyümeye, türler çoğalmaya başladı ve bugüne geldik.
Eğer ödevi, sınavı yoksa dip çekimi ve yemleme işini beraber yapıyoruz. Kusturma esnasındaki en büyük yardımcım. Kısacası oğlumun sayesinde her ikimizin de zevk aldığı bir hobi sahibi olduk.
Saygılar.
Ekrem Bey tebrik ederim ileride çocuğum olunca sizin uyguladığınız yöntemi uygulacağım inşallah sizin kadar başarılı olabilirim.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 01:24
Adı : Alperefe
Yaş : 3
Benimde bu hobiyi daha çok sevmemin nedeni oğlumdur. Akvaryumu beraber baba oğul satlerce televizyondan daha fazla izliyoruz ve akvaryumunu o kadar çok seviyorki eve misafir dahi gelse ilk kendi odasına götürüp akvaryumunu gösteriyor. En çok sevdiğim tarafıda böyle ben akvaryumda dip temizliği vs. yaparken bana yardım etmek istemesi. İlla o hortumun ucundan tutacak ve kovaya suyu o boşaltacak. Tabi bu arada da ikimizde ıslanıyoruz. Eşim ne kadar kızsada evin ıslanmasına daha sonra halimize bakıp gülmeye başlıyor. Temizlik bittiğinde oğlumla karşısına geçip keyif yapıyoruz. Bu arada o kadar çok alıştıki akvaryumu görmeden uyku uyumuyor. Ancak akvaryumu görerek ve ışıkları açıkken uyuyor. Bu da beni bu hobiye daha çok bağlıyor. Hatta bazen yemlemeyi beraer yapıyoruz balıkların yemlere atlaması ve suda ses çıkarması onu gülmekten yıkıyo ve bu arada bende ona gülemketen yıkılıyorum. Elimde olsa onun için havuz kurarım........:):):):)
Sevgiyle Kalın.......
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 01:36
Benim 12 yaşında bir oğlum 8 yaşında bir kızım var.Kızım sadece balıkları sevmekle yetiniyor.Hatta hepsine teker teker isim bile koydu.Alfa erkek yunusuma Mehmet,Büyük erkek frontozama Yusuf, vs gibi.
Her balık kusturmamda koşarak gelir,onları çocukmuş gibi sever.Bir balığım öldüğündede üzüntüsünden mahvolur yavrum.
O yüzden bir balık öldüğünde kesinlikle kızıma göstermem ve o görmeden kaldırım.
Oğlum ise işe biraz daha profosyönelce bakıyor.Akvaryumların bakımlarını,temizliğini,balıkların yemelemesini ve birçok şeyini yapabiliyor artık.Bu konuda en büyük yardımcım.
Annelerine gelince;çocuklarıda kendine benzettin diye kafamın etini yiyiyor.
Oğlum ve kızım.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 02:12
Eşlerimiz , çocuklarımız derken hayli keyif aldığım bu yazılara bende birşeyler eklemek istedim ancak ben bekarım, ne eşim nede çocuğum var. Yinede bu güzel sohbetin altında benimde bir yazım olsun istiyorum .
Babalarımız diye bir konu başlığı varmı rastlayamadım ama bende babamdan bahsedeyim: Şu an elli yaşında işçi emeklisi babam ben ilkokula giderken akvaryumla ilgilenirdi ve ben hatırlıyorum benden daha çok onlarla ilgilendiği için ben kıskanırdım. Bir sabah erken kalkmış ve balıkların birkaçının öldüğünü farketmiştim ve bu mutlu haberi babama koşarak yatağından kaldırıp vermiştim : ' baba balıklar tersde yüzebiliyomuş ' diyerek
O günden sonra aradan yıllar geçti ve babamın o akvaryumunu depodan çıkarttım altı ay kadar önce ve ben kurdum.
Şimdi babamla birlikte iknci akvaryumu el emeğimizle yapmaya uğraşıyoruz ve bu dünyalara değişilmeyecek bir mutluluk.
. Babalarımız diye bir konu başlığı varmı rastlayamadım ama bende babamdan bahsedeyim: Şu an elli yaşında işçi emeklisi babam ben ilkokula giderken akvaryumla ilgilenirdi ve ben hatırlıyorum benden daha çok onlarla ilgilendiği için ben kıskanırdım. Bir sabah erken kalkmış ve balıkların birkaçının öldüğünü farketmiştim ve bu mutlu haberi babama koşarak yatağından kaldırıp vermiştim : ' baba balıklar tersde yüzebiliyomuş ' diyerek
O günden sonra aradan yıllar geçti ve babamın o akvaryumunu depodan çıkarttım altı ay kadar önce ve ben kurdum.
Şimdi babamla birlikte iknci akvaryumu el emeğimizle yapmaya uğraşıyoruz ve bu dünyalara değişilmeyecek bir mutluluk.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 10:25
Sanırım hobinin aile bağlarını pekiştirmektede baya bir yararı var
. Ailemiz ile paylaşttığımız mutlu anlar kadar değerli bir şey yok sanırım dünyada.
. Ailemiz ile paylaşttığımız mutlu anlar kadar değerli bir şey yok sanırım dünyada.Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 11:59
Benim de 4 yaşında kızım var .Maşallah babası gibi tam bir hayvan sever.Şimdiden dip çekimi yaparken ucunu ben tutayım diyor.Sanırım ileride daha büyük işlere imza atacaz :)
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 11:59
SAFFET MERT..
YAŞ 1.2
Yeni yürümeye başladı hatta artık koşmaya başladı diyebilirim. Allahtan akvaryum 1 metre uzunluğunda yoksa balıkları yakalıyacağım diye çocuk kendini perişan ediyor, daha uzun olsa galiba komple eziyet olacak paşama..
Beraber aile boyu seyrediyoruz.
Hani çekirdekten yetme derler ya, paşam öyle olacak galiba.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 19 Eylül 2008 19:17
Ben de sizlere kardeşlerimden bahsedeyim, çift yumurta ikizleri. 2 yaşındalar.
Beren,
Geçen seneki hali, büyüdükçe çirkinleşiyorlar
Bunlar da bu seneki fotoğrafları;
Beren anca bu kadar yardımcı olabiliyor şimdilik 2 sene daha büyüsün su değişimlerini ona yaptıracağım
Bu da diğer kardeşim Selen,
Geçen seneki hali,
Bu seneki fotoğrafları;
Selen Beren'den daha cesurdur, hayvanları sevme konusunda da öyle ama geçenlerde bu cesurluk adına tatsız bir olay yaşadı. 135 lt lik tankım aşağıda duruyor ve kapağı yok, ona parmağımı koyup, balıkların parmağımı ısırmasını Selen ve Beren'e gösteriyordum. Beren benim elimi ısırmalarından bile rahatsızken Selen elini suya sokmak istedi, parmağını akvaryuma koyar koymaz auratus ve elangatus parmağına saldırınca çok korktu, uzun bir süre akvaryuma yanaşmayacak gibi
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
